یاران ز چه رو رشته ی الفت بگسستن...
عهدی که روا بود دگر باره نبستن...
آن مردمکان ازسر اندیشه ندیدن،کین بی خردان حرمت انسان
بشکستن...
ما را دگر از تعنه دشمن گله ای نیست ،کان عهد که بستیم رفیقان
بشکستن....
افسوس همه سلسله داران بقنوتن، وان یکه سواران همه از پای
بنشستن...
ای قافله سالار کجایی که ببینی، دزدان همگی همره این قافله هستن...
دردا در گنجینه به ماران بگشودن، اندوه که بر دوست ره خانه ببستن...
افسوس که کاشانه به دشمن بسپردن،آن قوم که بیگانه و بیگانه پرستن....
افسوس همه سلسله داران بقنوتن،وان یکه سواران همه از پای بنشستن.....
ای قافله سالار کجایی که ببینی، دزدان همگی همره این قافله هستن...
دردا در گنجینه به ماران بگشودن، اندوه که بر دوست ره خانه ببستن...
0 نظرات:
ارسال یک نظر