در کمیل و یا علی فانی شدیم
یا علی گفتیم و زندانی شدیم
حج ما دلهای سبز خویش بود
بی صفا و مروه قربانی شدیم
در دعامان رسم و آیین سبز شد
یا غیاث المستغیثین سبز شد
تا که ارحم ضعف گفتیم آمدند
بر بدن ها رافت دین سبز شد
یا من اسمه الدوا شد جرم ما
یا من اسمه الشفا ، تنزل البلا
از علی ترسیده اند اوباش ها
آفتاب است و شب خفاش ها
یا علی ! بهر تو زندانی خوش است
با کمیل تو غزلخوانی خوش است
یا حبیب الصادقین ما بی دلیم
بی دلان را مرگ روحانی خوش است
کشته هامان از ستاره بیشتر
در شب ظلمت چراغانی خوش است
آبروی شیعیان را برده اند
ای مسلمانان مسلمانی خوش است
یا علی لبهای مارا دوختند
خانه و کاشانه مان را سوختند
یا علی این کوفیان نوظهور
رسم و آیین از یزید آموختند
یا علی ما اهل کوفه نیستیم
یا علی عمری به عشقت زیستیم
یا علی در حق ما تقصیر شد
شیعه تو باز هم تکفیر شد
عاشقانت را به مسلخ برده اند
شیعیانت باز تنها مانده اند
پرده پوشی تا به کی باید نمود
کی دگر این بغض را باید گشود
کار ما از حرف ها بگذشته است
دستشان در خون ما آغشته است
با تقلب حق مارا خورده اند
شیعیانت را به مسلخ برده اند
در حریم حق تمارض کرده اند
بر صنوبر ها تجاوز کرده اند
دست در گیسوی گل ها برده باد
هر که این ماتم ندارد مرده باد
پای گل خون قناری ریختند
اشک را با خون دل آمیختند
پیش چشم مادران داغدار
نوجوانان را به دار آویختند
در گلوهامان صدا را کشته اند
یا علی اینها " ندا " را کشته اند
او جوان و سبز و پر اعجاز بود
یک ندا اما هزار آواز بود
تا خدارا عاشقانه بنگرد
چشم هایش وقت مردن باز بود
بی تو مولا بی بهانه مانده ایم
در غم مرگ " ترانه " مانده ایم
اینک ای آقا به محراب آمدیم
در مسیر خون" سهراب" آمدیم
کشته هامان از ستاره بیشتر
زخم هامان از شماره بیشتر
لب پر از ذکر دعا و دل به خون
دست هارا شسته در بحر جنون
یا غیاث المستغیثین چاره ای
ای سپهدار صف دین چاره ای
غیر نام تو به لبهامان نبود
ذکرمان جز نام مولامان نبود
آمدند و ذاکرانت را زدند
یا علی جان شیعیانت را زدند
حرمت ذکر و دعا را برده اند
آبروی اولیا را برده اند
باز اما چشم ما سوی بقیع
باز هم این خلق خلقی متقی
تا که جان هامان به نامت منجلی
ذکر سبز شیعیانت " یا علی "
مهیار
0 نظرات:
ارسال یک نظر